• Sala "Arsenał" w Spichlerzach na Ołowiance wyłączona ze zwiedzania do 12 maja 2024 ze względu na przygotowania do nowej wystawy czasowej
• Prom "Motława" ze względu na remont nabrzeża nie kursuje do odwołania
• Oddział Żuraw pozostaje zamknięty dla zwiedzających w związku z prowadzonymi pracami remontowymi - przeczytaj

Historia statku

W 1909 r. w hamburskiej stoczni Blohm und Voss zwodowano przeznaczony dla niemieckiego Stowarzyszenia Statków Szkolnych żaglowiec Prinzess Eitel Friedrich. Po I wojnie światowej, w ramach reparacji wojennych trafił on do Francji, gdzie najpierw stał się własnością Societe Anonyme de Navigation – Les Armateurs Français, a od 1927 r. barona Maurycego de Foresta. Żaglowiec stał bezczynnie w porcie St. Nazaire, gdzie w 1929 r. wypatrzyli go przedstawiciele polskiej placówki dyplomatycznej szukający nowej jednostki dla Szkoły Morskiej. W Polsce trwała zbiórka Komitetu Floty Narodowej na zakup żaglowca, który mógłby zastąpić dotychczasową jednostkę szkolną – bark Lwów. Niska cena i dobry stan techniczny statku sprawiły, iż w 1929 r. zdecydowano o zakupie Prinzess Eitel Friedrich. W tym samym roku fregata została przeholowana do duńskiej stoczni w Nakskov, gdzie poddano ją kompleksowemu remontowi. Początkowo statek miał się nazywać Pomorze, ostatecznie nadano mu nazwę Dar Pomorza, gdyż najwięcej składek wpłacono właśnie na Pomorzu. Wiosną przeniesiono na niego sprzęt ze Lwowa i tak przygotowany żaglowiec przybył w czerwcu 1930 r. na redę Gdyni. 13 lipca odbyła się uroczystość podniesienia na nim polskiej bandery i przekazania Szkole Morskiej w Gdyni. Wkrótce Dar Pomorza wyruszył w swój pierwszy rejs do Hawru i Bergen. W latach 1934-1935, jako pierwszy polski statek opłynął świat, a w 1937 r., przylądek Horn.

W czasie II wojny światowej Dar Pomorza cumował w Szwecji – załoga  oraz studenci Szkoły Morskiej zeszli ze statku, udając się do Wielkiej Brytanii. Jednostką opiekowała się sześcioosobowa załoga oraz marynarze z okrętów podwodnych Sokół, Ryś i Żbik.

Dar Pomorza wrócił do Polski w październiku 1945 r., by ponownie służyć jako statek szkolny dla studentów Szkoły Morskiej w Gdyni, i krótko Szkoły Morskiej w Szczecinie. W 1967 r. wyruszył w rejs do Kanady, a w 1976 r. wziął udział w 200-leciu Stanów Zjednoczonych. W 1972 r. zadebiutował w regatach Operation Sail, zlocie żaglowców i jachtów, podczas których odbywają się wyścigi na określonych odcinkach. Mimo, iż był tam jednym z najstarszych żaglowców, wygrał regaty. Na koniec swojej żeglarskiej kariery, Dar Pomorza wygrał regaty w 1980 r., otrzymując m.in. nagrodę Cutty Sark. Łącznie pod polską banderą odbył 102 rejsy, ostatni we wrześniu 1981 r. do Kotki w Finlandii.

Pod koniec lat 70. XX w. żaglowiec nie spełniał restrykcyjnych przepisów morskich, więc rozważano wycofanie go z eksploatacji i zastąpienie nową jednostką. Staraniem Towarzystwa Przyjaciół Daru Pomorza w 1982 r. żaglowiec został przekazany ówczesnemu Centralnemu Muzeum Morskiemu w Gdańsku, które udostępniło go zwiedzającym w maju 1983 r.

W czasie pięćdziesięcioletniej służby przez Dar Pomorza przeszło 13 tys. studentów i uczniów, którzy zdobywali na jego pokładach zarówno praktyczną, jak i teoretyczną wiedzę niezbędną w ich przyszłym, odpowiedzialnym i trudnym zawodzie.